Witch dokters
Door: Géanne
Blijf op de hoogte en volg Géanne
02 Juni 2008 | Tanzania, Dodoma
Je bent een kroegtijger of je bent het niet. Frida’s pub, een houten hut, kartonnen dozen als behang, paar bankjes, plek voor 15 man, een getimmerde bar. Daarachter staat Frida, een lach vol gaten. Overdag een vrome nurse maar ‘s avonds de befaamde femme fatale van de place to be in Igogwe centrum. 3 soorten bier en cola. Het halve ziekenhuis komt hier. Mijn Kiswahili gaat beduidend beter na een Safari, the Butcher from Kiwira (de man die elke dag het vlees snijdt) lacht zelfs om de grappen van de Mzungu’s. “Don’t talk Pumba (idioot)” Na een dag op de operatiekamer is het er heerlijk.
De OK is er een met open ramen, een verdwaalde vlieg of sprinkhaan op de operatietafel, een blokje oranje huishoudzeep waarmee je je handen wast voordat de “steriele” jas aangaat. Er gaan 2 paar handschoenen aan ivm rondvliegende ingewanden en liters bloed. Dokter Mwakosya is de chirurg oftewel de man die alles kan, zelfs met botte instrumenten en een lamp waar 3 van de 6 peertjes zijn gesneuveld. Ik mag de extreem stugge huid hechten met kattendarm (geen mededogen voor de huis-tuin en keukenpoes dus) Geluncht wordt er met rijst, vlees ,groente en zoete thee in dezelfde ruimte, slechts gescheiden door een klapdeurtje De patienten zitten de hele dag op de galerij in een dun hemd te wachten tot ze aan de beurt zijn. Kinderen zijn daarop geen uitzondering. Tijdens de operatie wordt een patient nogal eens wakker uit zijn halfslaap, gaat rechtop zitten, begint heel erg te hoesten of te brullen van de pijn. De “anesthesist” is net begonnen, hij werkte eerst als foto ontwikkelaar op de X-ray en doet nu pogingen tot sedatie. Geen opleiding of leerboek te bekennen…heb er ‘s nachts angstdromen van, waarin ik naar de OK toe wandel met mn blinde darm.
.
Deze week de mannen afdeling alleen gedaan. Unapata choo is mijn favoriete zin (heeft u al gepoept?) Verder moeten ze veel mazoeezi doen, oftewel oefeningen. Rondjes lopen op slippers door het ziekenhuisop dus, aansterken is belangrijk. Ik druk wat in buiken, trek wat aan breuken en krabbel iets in de vodderige status.
Eerste bevalling gedaan, het kindje van het nichtje van de kok van de paters. (De wereld is hier heel klein, geen kranten, en 1 tv op het hele terrein) Het kwam niet helemaal goed op gang en werd dan ook rustig aan 1 beentje in de lucht gehouden. Uiteindelijk een rustgevende aanblik; een wolk van een slapende baby met mini kroeshaartjes onder een warmtelamp. De volgende bevalling is die van een in de buik overleden kind (grootmoeder Bibi had de moeder wat healing herbs gegeven…)
De witchdokters hebben hier nog veel invloed en krassen tekens op buiken of gezichten. Medicijnen zijn vrij verkrijgbaar in apotheken, en goedkoper dan eerst naar een dokter het ziekenhuis. Mensen hebben geen idée wat ze slikken maar vergiftiging is hier aan de orde van de dag.
Aangezien dit een mission Hospital is bestaat de voorlichting over HIV uit het door de paus in zijn prachtige Vaticaanse paleis (Far far away van alle uitgeteerde en gaten in families slaande AIDS patienten) uitgedragen motto “geen seks voor het huwelijk”. Werkte het maar zo.Condooms daar doen ze niet aan. Bedankt voor die mooie bloemen! Hoe houdt je het Westen rijk en de ontwikkelingslanden arm?
In de weekenden weg! Bergen op en af rossen, prachtige uitzichten. In een bakkie van een bevriende Tanzaniaan door de heuvels rijden. Afgelopen weekend met Eva gaan relaxen aan lake Malawi (Nyasa), palmbomen, zwemmen en ber Afrikaans vervoer (inclusief lekke banden, rondvliegende sportbumpers, rijden over rotserige rivierbedding en ratelende versnellingsbakken) Gelachen...
Bedankt voor alle leuke reacties!
De OK is er een met open ramen, een verdwaalde vlieg of sprinkhaan op de operatietafel, een blokje oranje huishoudzeep waarmee je je handen wast voordat de “steriele” jas aangaat. Er gaan 2 paar handschoenen aan ivm rondvliegende ingewanden en liters bloed. Dokter Mwakosya is de chirurg oftewel de man die alles kan, zelfs met botte instrumenten en een lamp waar 3 van de 6 peertjes zijn gesneuveld. Ik mag de extreem stugge huid hechten met kattendarm (geen mededogen voor de huis-tuin en keukenpoes dus) Geluncht wordt er met rijst, vlees ,groente en zoete thee in dezelfde ruimte, slechts gescheiden door een klapdeurtje De patienten zitten de hele dag op de galerij in een dun hemd te wachten tot ze aan de beurt zijn. Kinderen zijn daarop geen uitzondering. Tijdens de operatie wordt een patient nogal eens wakker uit zijn halfslaap, gaat rechtop zitten, begint heel erg te hoesten of te brullen van de pijn. De “anesthesist” is net begonnen, hij werkte eerst als foto ontwikkelaar op de X-ray en doet nu pogingen tot sedatie. Geen opleiding of leerboek te bekennen…heb er ‘s nachts angstdromen van, waarin ik naar de OK toe wandel met mn blinde darm.
.
Deze week de mannen afdeling alleen gedaan. Unapata choo is mijn favoriete zin (heeft u al gepoept?) Verder moeten ze veel mazoeezi doen, oftewel oefeningen. Rondjes lopen op slippers door het ziekenhuisop dus, aansterken is belangrijk. Ik druk wat in buiken, trek wat aan breuken en krabbel iets in de vodderige status.
Eerste bevalling gedaan, het kindje van het nichtje van de kok van de paters. (De wereld is hier heel klein, geen kranten, en 1 tv op het hele terrein) Het kwam niet helemaal goed op gang en werd dan ook rustig aan 1 beentje in de lucht gehouden. Uiteindelijk een rustgevende aanblik; een wolk van een slapende baby met mini kroeshaartjes onder een warmtelamp. De volgende bevalling is die van een in de buik overleden kind (grootmoeder Bibi had de moeder wat healing herbs gegeven…)
De witchdokters hebben hier nog veel invloed en krassen tekens op buiken of gezichten. Medicijnen zijn vrij verkrijgbaar in apotheken, en goedkoper dan eerst naar een dokter het ziekenhuis. Mensen hebben geen idée wat ze slikken maar vergiftiging is hier aan de orde van de dag.
Aangezien dit een mission Hospital is bestaat de voorlichting over HIV uit het door de paus in zijn prachtige Vaticaanse paleis (Far far away van alle uitgeteerde en gaten in families slaande AIDS patienten) uitgedragen motto “geen seks voor het huwelijk”. Werkte het maar zo.Condooms daar doen ze niet aan. Bedankt voor die mooie bloemen! Hoe houdt je het Westen rijk en de ontwikkelingslanden arm?
In de weekenden weg! Bergen op en af rossen, prachtige uitzichten. In een bakkie van een bevriende Tanzaniaan door de heuvels rijden. Afgelopen weekend met Eva gaan relaxen aan lake Malawi (Nyasa), palmbomen, zwemmen en ber Afrikaans vervoer (inclusief lekke banden, rondvliegende sportbumpers, rijden over rotserige rivierbedding en ratelende versnellingsbakken) Gelachen...
Bedankt voor alle leuke reacties!
-
02 Juni 2008 - 14:32
Marloes:
Hey Krabbel!
wat stoer ben je bezig!!! en wat een mooie verhalen! Veel plezier! de groeten aan Eef!
Liefs -
02 Juni 2008 - 14:41
Eef:
Leuke verhalen Krabbel ;-) herkenbaar, leuk om te lezen.
Typse nog even naast me.
xx -
02 Juni 2008 - 14:48
Annegriet:
Jemig Marloes, ik dacht dat ik er snel bij was maar je bent me al voor!!
Geanne, klinkt goed allemaal. Nachtmerries komen nooit van wat je meemaakt maar altijd van de Lariam!! Toch? ;) Ziekenhuis verhalen zijn herkenbaar; mooi en vreselijk en alles ertussenin! Lake Malawi is jaloersmakend (even een visualisatie Annegriet met bleek koppie achter de computer) en ik denk dat niemand zo goed bergen op en af kan rossen als jij!!
Dikke Kus -
02 Juni 2008 - 14:53
Heleen:
He Geanne!
Wat ontzettend leuk om zo toch van je te horen! Leuke verhalen en het lijkt er op dat je je prima vermaakt, plezier hebt en leert..
Geniet ervan!
Groetjes! -
02 Juni 2008 - 16:45
Annie:
wat een mooie foto's! en ben nogsteeds onder de indruk van je schrijverstalent :)
xxxx anne -
02 Juni 2008 - 17:38
Carolien:
Ziet en klinkt indrukwekkend! En jij ziet er goed trouwens (die nachtmerries zijn niet terug te zien)
Deze week weer even een uitgebreide mail van mij.
Veel plezier.
X -
02 Juni 2008 - 18:56
Jeroen:
Ha daktari (toch?), tevens heldin van mij. Je bent superstoer. Kus van mij -
02 Juni 2008 - 20:50
Ajk:
Het klinkt allemaal machtig. Veel succes.
Mocht je Malawi nog verder verkennen, ga dan ook langs in Nkhata Bay. Je raadt nooit wie daar tropenarts is geweest: jouw favoriete orthopeed uit H'veen.
P.s. Heb je de praziquantel (2g schat ik) al achter de kiezen? -
02 Juni 2008 - 22:19
Pieter:
Gadoorgadoor. Ik hang aan je toestenbord!.
Ja wat de pope betreft dat zie je toch helemaal verkeerd; als ze blijven leven zijn het mooi extra gelovigen, gaan ze dood zijn het extra zieltjes.Dus win-win voor de rk kerk!! -
03 Juni 2008 - 07:27
Martin:
Onvoorstelbaar: mensonterende omstandigheden en toch je vrolijke stem door de telefoom...
Wens je veel "Lake Malawi" momenten toe om het allemaal te bolwerken...hou je hoofd koel en je lijf gezond ;-)
Kijk uit naar je volgende post...
Knuffel uit het regenachtige Holland
Mart
-
03 Juni 2008 - 11:50
Jan:
Laat Rein het maar niet lezen....
tot over een paar weken, we vliegen overmorgen.
Jan -
04 Juni 2008 - 12:37
Jo:
He Snoes
Wat een brakte toch weer...ik zit hier al te puffen en te kleven en zweten, en hier zijn nog nette douches (vooruit, geen airco hier bij de GGD), maar laat staan in de brakte...poi joi joi!!
Oeps, werd even betrapt door een verpleegkundige op hard werken..nou ja nooit mis toch..hoewel de eindbeoordeling al binnen is. Acht, dus prima.
Heb je trouwens al dragonfruit gegeten? Die rooie met die puntige groene blaadjes eruit?! Nou ja dat rood kan ook als kinky-neo-paarsroze worden opgevat bedenk ik me. Heeft kiwipitjes en smaakt wat lauw, ondanks het schreeuwerige ende spectaculaire verwachtingen-scheppende uiterlijk.
Ik begrijp dat je daar wonderen verricht? Dat gepor aan zijn breuk duwt de inhoud toch al gauw terug into cavum abdominis waardoor jij als bij wonder de breuk hebt weggetoverd (vooruit, niet hoesten/niezen en ook maar blijven liggen...). Als dat geen heksenwichelarij is. Heb je je ooit zo (alternatief) dokter gevoeld?
Ik daag je trouwens uit om het stinkyfruit, durian te proberen...daar haalt geen kattenoog of hondendarm het bij. Ben je er wel eerlijk over?
Haha.
Nou moet er maar weer eens een eindje aan knutselen. Blijf vooral afleiden van het alledaagse met je mooie verhalen van daar. Heb na deze week 3 weken vakantie, en dan overigens AGNIO spoed in Harderwijk, dus genoeg tied om het allemaal smaakvol tot me te nemen!
XXXX ook voor E-tje,
Jorien
-
05 Juni 2008 - 06:52
Baba:
Hoi witch-queen of the jungle,
Je moet heel wat doorstaan om arts te worden. Wij zijn hartstikke trots op je, dat je zo doorpakt. Hol de kop derveur.
We'll keep in touch,
Pa -
10 Juni 2008 - 04:18
Anne:
Eindelijk kan ik je bericht lezen dank zij je digi-moeder.
je bent daar lekker stoer bezig, straks zjn de patienten allemaal een open boek met kleine probleempjes. wee gebeente de klagers emn jankepietjes dikke kus tante a
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
