Ziekenhuissoap
Door: Géanne
Blijf op de hoogte en volg Géanne
23 Mei 2008 | Tanzania, Dodoma
- Inleidend melodramatisch muziekje-
Karibu bij het eerste seizoen van Igogwe Hospital the sequel, daar waar de verveling niet zal toeslaan. Men neme een handje nonnen, 2 daktari, 2 semi artsen, 2 mzungu’s en een heleboel ernstig zieke patienten.
Gelegen in de beboste bergen met mistige wolken, een ziekenhuis met binnenplaatsen in de buitenlucht, muren in rose en blauw te lopen vanaf Malawi tot Mbeya. Het motto; niet piepen want afstand is maar relatief.
Zo mooi als ‘s ochtends het gezang is door de sister act zusters tijdens de overdracht zo hard is dat wat je ziet tijdens de ronde.
Terwijl Nederland steeds verder uitdijt, Mc Donaldization ten top, er maagbandjes en psychische hulpverlening zijn voor de gezellige dikkerds die het “even niet meer trekken” ligt hier de kinderafdeling vol met ondervoede kinderen, apathisch, geprikkeld en amper iets om vast te houden aan het lijf. De kroeshaartjes dun en verkleurd. Amper de energie om te huilen. Een afdeling verder zitten 2 jarige peuters die wees zijn als gevolg van “ De ziekte die niet bij naam genoemd mag worden”. Zij voeren zichzelf, een bord pap voor de neus, allemaal op een rij.
Op de vrouwenafdeling 3 voor de prijs van 1 (Hepatitis, HIV en TBC), Malaria in alle soorten en maten, een motorongeluk waarbij een 20-jarige halfzijdig verlamd ligt weg te kwijnen. Er is weinig mogelijk aan diagnostiek, X-ray en Echo lukt nog, net als een Hb,suiker,bezinking en test voor malaria
Een man die aangevallen is door zijn koe en een steekwond heeft van zijn middel tot zijn heilige der heiligen. In een trainingsjasje onder een smoezelige deken. Op zaal ligt de maximale dichtheid aan patienten. Niks geen gordijntjes voor de privacy. Familie moet voor ze zorgen, cola met een rietje, en blijven overnachten bij de patient op of onder het bed.
De bedden zijn gammel, de matrassen van schuimrubber met een stuk plastic. Er is geen wasbak op zaal. De infusen gemaakt van gefilterd kraanwater. Handalcohol kennen ze niet. De operatiejassen wapperen in de wind. De patienten gekleed in variaties van Britney spears shirts, Kanga’s ,tot witte lakleren tapdansschoentjes met een strikje bij een klein ventje.
Al veel kunnen doen, aangezet tot heel goed nadenken. Krijgt veel verantwoordelijkheid. Van botbreuken rechtzetten, gruwelijke abcessen insnijden, epileptische insulten couperen tot de mislukte reanimatie van een kind van 8 met malaria van de hersenen.
Hoe ga je daar mee om?
Doe ook maar wat, ga broodbakken of yoghurt maken. Kaarten in de tuin (competitie Eva aan kop), naar de markt om bananen en bonen te kopen (en niet wijzen of iets met je linkerhand aanpakken want daar veegt men z’n kont mee af). De stapels tot papier verworden vissen blijven op het droge. Leven in een langzaam tempo, Pole Pole. De mensen vriendelijk en lief. Tanzaniaanse kookles van David van de administratie, heerlijk! Dit weekend gaan we bepakt met pannenkoeken de berg op. Vanavond een verjaardagsfeestje van Chris de clinical officer. De draai is er bijna!
Karibu bij het eerste seizoen van Igogwe Hospital the sequel, daar waar de verveling niet zal toeslaan. Men neme een handje nonnen, 2 daktari, 2 semi artsen, 2 mzungu’s en een heleboel ernstig zieke patienten.
Gelegen in de beboste bergen met mistige wolken, een ziekenhuis met binnenplaatsen in de buitenlucht, muren in rose en blauw te lopen vanaf Malawi tot Mbeya. Het motto; niet piepen want afstand is maar relatief.
Zo mooi als ‘s ochtends het gezang is door de sister act zusters tijdens de overdracht zo hard is dat wat je ziet tijdens de ronde.
Terwijl Nederland steeds verder uitdijt, Mc Donaldization ten top, er maagbandjes en psychische hulpverlening zijn voor de gezellige dikkerds die het “even niet meer trekken” ligt hier de kinderafdeling vol met ondervoede kinderen, apathisch, geprikkeld en amper iets om vast te houden aan het lijf. De kroeshaartjes dun en verkleurd. Amper de energie om te huilen. Een afdeling verder zitten 2 jarige peuters die wees zijn als gevolg van “ De ziekte die niet bij naam genoemd mag worden”. Zij voeren zichzelf, een bord pap voor de neus, allemaal op een rij.
Op de vrouwenafdeling 3 voor de prijs van 1 (Hepatitis, HIV en TBC), Malaria in alle soorten en maten, een motorongeluk waarbij een 20-jarige halfzijdig verlamd ligt weg te kwijnen. Er is weinig mogelijk aan diagnostiek, X-ray en Echo lukt nog, net als een Hb,suiker,bezinking en test voor malaria
Een man die aangevallen is door zijn koe en een steekwond heeft van zijn middel tot zijn heilige der heiligen. In een trainingsjasje onder een smoezelige deken. Op zaal ligt de maximale dichtheid aan patienten. Niks geen gordijntjes voor de privacy. Familie moet voor ze zorgen, cola met een rietje, en blijven overnachten bij de patient op of onder het bed.
De bedden zijn gammel, de matrassen van schuimrubber met een stuk plastic. Er is geen wasbak op zaal. De infusen gemaakt van gefilterd kraanwater. Handalcohol kennen ze niet. De operatiejassen wapperen in de wind. De patienten gekleed in variaties van Britney spears shirts, Kanga’s ,tot witte lakleren tapdansschoentjes met een strikje bij een klein ventje.
Al veel kunnen doen, aangezet tot heel goed nadenken. Krijgt veel verantwoordelijkheid. Van botbreuken rechtzetten, gruwelijke abcessen insnijden, epileptische insulten couperen tot de mislukte reanimatie van een kind van 8 met malaria van de hersenen.
Hoe ga je daar mee om?
Doe ook maar wat, ga broodbakken of yoghurt maken. Kaarten in de tuin (competitie Eva aan kop), naar de markt om bananen en bonen te kopen (en niet wijzen of iets met je linkerhand aanpakken want daar veegt men z’n kont mee af). De stapels tot papier verworden vissen blijven op het droge. Leven in een langzaam tempo, Pole Pole. De mensen vriendelijk en lief. Tanzaniaanse kookles van David van de administratie, heerlijk! Dit weekend gaan we bepakt met pannenkoeken de berg op. Vanavond een verjaardagsfeestje van Chris de clinical officer. De draai is er bijna!
-
23 Mei 2008 - 18:31
Jeroen:
Hoe durf je zo te spreken over de dikke Nederlander! De sociale druk en non-acceptatie zijn toch welzeker ernstiger te noemen dan deze aan honger stervende kinderen?
Vind het bijzonder dat je de tegeltjeswijsheid/dooddoener "alles is relatief" nu op deze wijze aan den lijve ondervind. Ik geloof dat je hebt gevonden waarnaar je op zoek was.
Kus. -
23 Mei 2008 - 18:55
Lycke:
Habari!
Klinkt alsof je je plekje daar wel aan het vinden bent :) Wel een cultuurshock he! Succes ermee, en geniet ervan!
Kwa heri :) -
24 Mei 2008 - 09:11
Nienke:
Jeetje, geanne, wat indrukwekkend zeg! Maar op zich wel gaaf dat je vanalles zelf mag doen. Geniet van de kookkunsten!
Groetjes! -
24 Mei 2008 - 09:40
Annegriet:
Popje!!
Je bent al helemaal los zo te lezen... Tja. Pittig maar mooi he? Fijn dat je goed kunt met Eva, hoop wel dat je die kaartachterstand nog even gaat recht zetten!
Annegriet -
24 Mei 2008 - 12:08
Roos:
Wat kan jij toch mooi schrijven... Daar moet je iets mee doen!
XX -
24 Mei 2008 - 14:36
Annie:
daar zit ik dan, me af te vragen of ik vanmiddag op t strand zal liggen of toch maar ga wakeboarden....
respect, dushi!
xxxxx anne -
24 Mei 2008 - 18:44
Marloes:
Hey roomy de poomy!
wat een mooi verhaal, echt leuk (naja dat is ook relatief natuurlijk...) om te lezen! Geniet van je tijd daar en je zult zeker een goede daktari zijn! Groetjes aan Evert.
Liefs
ps dat wordt nog taai die kaartcompetitie winnen van Eef, de immer competetieve, alles willen winnende nerd ;) -
25 Mei 2008 - 09:59
Pieter:
De beelden zijn zovaak over ons westerlingen uitgestort dat het niet meer doordingt. Jouw woorden wel. Owow. Nooit de neiging om hard weg te lopen?
Je bent tof. -
25 Mei 2008 - 12:23
Cleanmother:
Heftig hoor! Het is maar goed dat je zo'n sterk positief en mens bent.
Liefs, Ria -
25 Mei 2008 - 12:25
Cleanmother:
Klein tikfoutje! Dat je mens was wisten we al!! "en" even verplaatsen.
Ria -
25 Mei 2008 - 15:47
Mart-Jan:
Je berichtjes blijven indrukwekkend net als de foto's. Blijf zo doorgaan Nansje! als voorstel van het Inleidend melodramatisch muziekje stel ik:
Gortoz A Ran- J'Attends voor...
Ik ga je deze week bellen lieverd, hou je taai!
x
MJ -
25 Mei 2008 - 19:13
Jo:
Jo...jo zowaar mijn naam jo is (nou ja bijnaam dan)...wat een gekte he...neem maar zo'n klein peuterweesje in je handbagage mee voor mij! Ik weet wel hoe dat is om die arme kleines daar aan hun lot overgelaten te zien...de natuurlijk beschermingsfactor tegen zon, wind en regen en natuurlijk bron van eten en liefde (voor zover dat op die leeftijd niet equivalent is)...
Wel dapper hoor, neem mijn petje voor jullie af dat je dit op eigen initiatief en voor de eigen lol (?) gaat doen. Pfoe.
Dan kom ik maar helemaal niet meer over de brug met mijn verwende witte gezeur...mzungu mzungu.
Ik vind jullie ontzettend leuk zo samen op de foto trouwens...twee pittige, vrolijke guitbekkies die de wereld bedwingen alsof het niks is...maar dat het dat toch niet is had ik ook wel van Evil gelezen hoor (laatst nog in een persoonlijke noot, leuk!).
Pas goed op met dat rondvliegend bloed en je eigen maandelijkse onhandigheden, en dan met name die combi. Verder zal het wel loslopen, tegenwoordig afkloppend. Maar chillen, kaarten, beetje bananas wegschuiven in de hangmat klinkt ook wel erg relaxed, dat moet maar vaak gebezigd worden voor de broodnodige balans.
Veel geluk kleine mzunguutjes van me (ik ben als echte Hollander heus niet geimponeerd hoor, door een beetje lengte).
XXXX -
25 Mei 2008 - 19:35
.p:
Hoewel het hier regent, voelt het een klein beetje alsof ik er ook al ben.
Mis de G wel in mn Zwolse avonturen!
dikke smok
-
25 Mei 2008 - 21:12
Paul:
Pole na kazi Géanne! Ninatumaini unaendelea vema na kazi Tanzania. Mooi geschreven, trouwens! -
27 Mei 2008 - 11:24
Weelde:
He Geanne,
Zag gisteren het Journaal met een reportage over de zogenaamde 'viruskiller' (zie onderstaand bericht voor de strekking). Moest aan jou denken en jouw werkomstandigheden daar. Vanochtend alweer trouwens, toen we het tijdens de vergadering hadden over schoolkinderen met een bloedneus, omdat de school zogenaamd niet goed ventileert. Tsja, het geeft maar weer aan hoe relatief alles is.
Ik lees je verhalen graag! Zet m op daar.
Herman
Nieuwe luchtreiniger tegen MRSA-verspreiding (2)
N i e u w bericht, meer informatie
ENSCHEDE (ANP) - Twaalf ziekenhuizen gebruiken een nieuw soort luchtreiniger om virussen, bacteriën en schimmels uit de lucht te filteren. De zogeheten Virobuster zuigt de lucht op en doodt met ultraviolet licht alle aanwezige micro-organismen.
Dat heeft de fabrikant van de Virobuster maandag laten weten. Het apparaat helpt virusuitbraken in een ziekenhuis te voorkomen. Daardoor krijgt de ziekenhuisbacterie MRSA geen kans meer om zich via de lucht te verspreiden. Maar ook SARS, H5N1 (vogelgriep) en tbc worden uit de lucht gefilterd.
De Virobuster heeft op de tbc-afdeling van het UMC st. Radboud in Nijmegen al een groot verschil gemaakt. ,,Verplegend personeel werkte daar in ruimtepakken en ouders mochten alleen achter glas op bezoek bij hun kinderen. Nu de Virobuster daar is geïnstalleerd kunnen de pakken uit en mag bezoek weer naar binnen'', aldus een woordvoerder.
In de Isala-klinieken in Zwolle hoefde een afdeling niet gesloten te worden na het aantreffen van de MRSA-bacterie. De Virobuster zoog de lucht schoon en het probleem was opgelost.
De nieuwe luchtreiniger kan verspreiding van de virussen niet helemaal voorkomen. Micro-organismen die door menselijk contact verspreid worden zijn niet tegen te gaan.
-
27 Mei 2008 - 13:19
Vanessa :
Hey troelie,
Wat doe je het goed meid! Ontzettend heftig allemaal als ik het zo lees,maar ben zo trots op je! Je kunt dit, dat weet ik. En met kooklessen , mooie uitjes in het weekend en nieuwe vriendschappen ga je het wel redden de komende maanden...over een paar weken heb je vast en zeker je draai gevonden.
Ga je snel even mailen want ik heb het een en ander te vertellen, mooie afterparty's gehad na de musical haha : )
Tot mails liefs troelie! -
01 Juni 2008 - 19:40
Matthijs W:
Wat een avonturen! Ik vind het zeer te prijzen dat je je zo de armen uit de mouwen steekt, want dat blijkt uit je verhalen ook wel nodig! Ik hoop dat je kunt blijven volhouden regelmatig zulke mooie verhalen en prachtige foto's met ons te delen.
Groet, Matthijs
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
